Immanuel Kant, wielki filozof XVIII w., wyraził w formie trzech pytań to, co człowieka zawsze najbardziej poruszało: „Kim jest człowiek? Co powinien czynić? Czego może się spodziewać?”. Od odpowiedzi na te fundamentalne pytania zależy kształt naszego życia. Wielką pomocą w odpowiedzi na te pytania i kształtowania według niej naszego życia może być dla nas przesłanie dzisiejszej uroczystości. Kim jest człowiek? To pytanie stale powraca – zwłaszcza w naszym wysoce zorganizowanym i stechnicyzowanym świecie. Czy tylko małym trybikiem w wielkiej maszynerii? Czy tylko mało znaczącym epizodem w wielkiej historii świata? Czy tylko numerem w skomputeryzowanym społeczeństwie? A może jednak czymś więcej? Spójrzmy na człowieka imieniem Maryja – Matkę naszego Pana: jest Ona przede wszystkim stworzeniem Bożym. Od Boga otrzymała dar życia. On wezwał Ją po imieniu – podobnie jak każdą i każdego z nas. To, że stała się Matką Jego Syna, nie jest Jej zasługą, lecz Jego łaską. Dlatego Maryja nie jest jedynie stworzeniem Bożym, lecz także „pełna łaski”. Bóg „wejrzał na uniżenie swojej Służebnicy” i „uczynił” Jej „wielkie rzeczy”. To, kim Maryja jest, zawdzięcza nie sobie, lecz Bogu i Jego zbawczemu działaniu. Jej odpowiedź na Boże wezwanie, może być naszą odpowiedzią na drugie fundamentalne pytania Kanta: Co człowiek powinien czynić? To pytanie także i w naszych czasach nie straciło na aktualności. Bowiem codzienne życie pokazuje, że im trudniejsze są nasze problemy, tym głośniej pytamy: Co mamy czynić? A co czyniła Maryja? Dla Niej „czynić” ściśle wiązało się z „być”. Była otwarta na Boga. Dlatego usłyszała Jego pozdrowienie i zapewnienie o Jego bliskości. Ale mimo to słowa „Pan z Tobą” Ją poruszyły, a nawet przestraszyły. Rozważała je, bo tylko tak człowiek dochodzi do wiary. Wierzyć bowiem nie znaczy przyjmować wszystko na ślepo.