Jak co miesiąc, modlimy się w dwóch papieskich intencjach, ogólnej i ewangelizacyjnej. Intencja ogólna: Aby we wszystkich krajach świata kobiety były traktowane z czcią i szacunkiem oraz by doceniano ich niezbędny wkład w życie społeczne. W„Liście do kobiet” (z 29 czerwca 1995 r.) Jan Paweł II napisał znamienne słowa: „Jesteśmy, niestety, spadkobiercami dziejów pełnych uwarunkowań, które we wszystkich czasach i na każdej szerokości geograficznej utrudniały drogę życiową kobiety, zapoznanej w swojej godności, pomijanej i niedocenianej, nierzadko spychanej na margines, wreszcie sprowadzanej do roli niewolnicy. Na całym świecie było to spowodowane określoną mentalnością historyczną, zmaskulizowaną kulturą oraz obyczajem. Ale jeśli, zwłaszcza w określonych kontekstach historycznych, obiektywną odpowiedzialność ponieśli również liczni synowie Kościoła, szczerze nad tym ubolewam”.

Papież ubolewał również nad wielowiekowym niedocenianiem roli i godności kobiet. Pragnął, by zwrócenie uwagi na te kwestie stało się „w całym Kościele bodźcem do odnowy wierności wobec ducha Ewangelii”. W pisaniu historii mówi się bowiem „prawie wyłącznie o dokonaniach mężczyzn. Trzeba odwrócić tę tendencję”. Z kolei ks. Jan Kracik, historyk krakowski, w jednym ze swoich rozważań napisał, że żadne słowa nie są w stanie cofnąć historii ani tego, co się stało, uczynić niebyłym. Jednak Kościół, piętnując z profetyczną odwagą nieprawości współczesnego świata, musiał wreszcie podjąć rozrachunek także z własną przeszłością po to, by wzmocnić swoją wiarygodność. Kościół winien śpiewać zarówno „Magnificat” za dokonane w nim dzieła Boże, jak i „Miserere” za winy swoich wyznawców, także w odniesieniu do kobiet. Trzeba przyznać, że problem roli kobiet w Kościele i społeczeństwie jest obecnie przedmiotem ostrych sporów ideologicznych. Utrudnia to nie tylko dialog Kościoła z przedstawicielami feminizmu i ideologii gender, ale wręcz zniechęca do poszukiwania rozwiązań dyskryminacji kobiet. Nadto różne ekscesy feministek, także w kościołach w Polsce, wzbudzają niechęć i nieufność wobec podejmowania problematyki kobiet. Mimo wszystko nie zwalnia to wyznawców Chrystusa od tego, aby modlić się o traktowanie kobiet we wszystkich krajach świata z szacunkiem i uznaniem dla ich wkładu w życie społeczne. Intencja ewangelizacyjna: Aby rozpowszechniał się w rodzinach, wspólnotach i grupach zwyczaj odmawiania Różańca w intencji ewangelizacji i pokoju. Odnośnie drugiej intencji zwróćmy uwagę, że w podanej intencji chodzi o wspólnotową modlitwę różańcową i w określonych intencjach – ewangelizacji i pokoju. Rok 1984 był w Kościele katolickim obchodzony jako Rok Rodziny. Jan Paweł II w „Liście do rodzin” wydanym z tej okazji apelował: „Niech wznosi się modlitwa Kościoła, modlitwa rodzin – wszystkich «domowych Kościołów» i niech będzie w tym roku słyszana, naprzód przez Boga, a także przez ludzi! Ażeby nie popadali w zwątpienie”. Trzeba przyznać, że to papieskie wezwanie jest nadal aktualne i nie do końca spełnione. Wciąż bowiem wspólna modlitwa jest dla niektórych czymś wstydliwym, a przecież wspólna modlitwa otwiera uczestników nie tylko na Boga, ale wzajemnie na siebie. Należy też zauważyć, że sprawa wygląda na pewno zdecydowanie lepiej u osób zaangażowanych w różnych ruchach i zrzeszeniach religijnych. Jak już zostało wspomniane, akcent w intencji modlitewnej jest postawiony na wspólną modlitwę różańcową w rodzinach, wspólnotach i grupach. „Rodzina, która modli się zjednoczona – jak nauczał Jan Paweł II – zjednoczona pozostaje. Różaniec święty zgodnie z dawną tradycją jest modlitwą, która szczególnie sprzyja gromadzeniu się rodziny. Kierując wzrok na Jezusa, poszczególni jej członkowie odzyskują na nowo również zdolność patrzenia sobie w oczy, by porozumiewać się, okazywać solidarność, wzajemnie sobie przebaczać, by żyć z przymierzem miłości odnowionym przez Ducha Bożego”. Potrzeba nam coraz większej świadomości wiary mocy takiej modlitwy, bo tylko wtedy łatwiej będzie przełamać wewnętrzne opory czy przyzwyczajenia. Ważne jest także ukierunkowanie wspólnej modlitwy różańcowej – chodzi o intencję ewangelizacji i pokoju. W codziennej modlitwie modlimy się za papieża Franciszka i łączymy się z nim duchowo w błaganiach o pokój na świecie oraz w jego codziennych intencjach. Przypomnijmy raz jeszcze intencje, które Papież poleca naszym modlitwom w tym miesiącu.

Ogólną: Aby we wszystkich krajach świata kobiety były traktowane z czcią i szacunkiem oraz by doceniano ich niezbędny wkład w życie społeczne.

Oraz ewangelizacyjną: Aby rozpowszechniał się w rodzinach, wspólnotach i grupach zwyczaj odmawiania różańca w intencji ewangelizacji i pokoju.

 

Red.