„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę.” Czy do naszej świadomości dociera głęboki sens tego zdania? Co zrobić, by je właściwie zrozumieć? Wystarczy zastanowić się nad słowami Jezusa, zgłębić treści Jego nauczania. Jego droga przez 33-letnie życie, droga nauki, wiary, miłości i nadziei, przerodziła się w drogę szykan, złości, pogardy i złorzeczenia przez tych, którym ta nauka nie odpowiadała. Cóż by się stało, gdyby się nie spełniło to, co było zapowiadane od wieków? A jednak stało się i było naprawdę. Zapowiadane od wieków Zbawienie zeszło do nas i z nami zostało, bo tak nas Bóg umiłował. W dzisiejszych czytaniach pojawia się bardzo ważne, a jednocześnie tak trudne dla nas słowo: MIŁOSIERDZIE. Kryje się w każdym tekście dzisiejszej Liturgii Słowa, czy to w słowach skierowanych do żyjących w czasach grubo przed Chrystusem, czy do żyjących w czasach Chrystusa, czy wreszcie do nas, słuchających tego Słowa. Miłosierdzie – Caritas, czyli czyn, którego nierzadko się wstydzimy, obojętnie, czy dając, czy otrzymując. Dlaczego? Bo dając musimy skierować wzrok na tego, którego nie chcielibyśmy widzieć i zauważać, zaś otrzymując, nie mamy pomysłu na rewanż i czujemy się upokorzeni.