Wieczór wigilijny w tradycji polskiej jest najbardziej uroczystym i najbardziej wzruszającym wieczorem roku. Punktem kulminacyjnym przeżyć adwentowych w rodzinach chrześcijańskich jest wigilia Bożego Narodzenia. Posiada ona bardzo bogatą liturgię domowa. Geneza tej liturgii sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa. Obrzędy te i zwyczaje mają więc starą tradycję. Wigilie w ogóle znane były już w Starym Testamencie. Obchodzono je przed każdą uroczystością, a nawet przed każdym szabatem. Było to przygotowanie do odpoczynku świątecznego. Izraelici zwali je "wieczorem". Słowo "wigilia" pochodzi z języka łacińskiego i oznacza czuwanie. Taki był dawniej zwyczaj w Kościele, ze poprzedniego dnia przed większymi uroczystościami obowiązywał post i wierni przez cala noc oczekiwali na te uroczystość, modląc się wspólnie. W Polsce wigilia weszła na stale do tradycji dopiero w XVIII wieku, Główną jej częścią jest uroczysta wieczerza, złożona z postnych potraw. Wieczerza ta ma charakter ściśle rodzinny. Zaprasza się czasami na nią, oprócz krewnych, osoby mieszkające samotnie. Trudno znaleźć osobę, która nie lubiłaby Świąt Bożego Narodzenia. Kto nie lubi świątecznych przygotowań, zapachu choinki, karpia i prezentów? Święta Bożego Narodzenia to czas, na który czeka się przez cały rok. To święta bardzo rodzinne, przeważnie spędzane w gronie najbliższych – sięgające tradycjami bardzo dawnych czasów, święta najważniejsze dla Polaków i jednocześnie najbogatsze w tradycje ludowe. Z Wigilią łączy się wiele wierzeń, wróżb i rytuałów, połączonych wspólną ideą – przeżywaniem narodzin Boga.