W środę 9 marca, po Mszy świętej o godz. 18.30 serdecznie zapraszamy na spotkanie z panią Teresą Martuszewską (Członkinią Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”). Celem spotkania będzie rozszerzenie kultu Miłosierdzia Bożego w naszej parafii, zapoznanie się z działalnością Stowarzyszenia oraz zachętą do wstąpienia do Stowarzyszenia Apostołów Bożego Miłosierdzia „Faustinum”. Wspomniane spotkanie odbędzie się w salce maryjnej. Powinniśmy rozumieć, że współczesny kult Bożego Miłosierdzia nie sprowadza się do prywatnego przeżycia duchowego jakiejś skromnej zakonnicy, ale jakby z nową mocą i przenikliwością ukazuje znak pojednania z Bogiem, który od zawsze był obecny w Kościele.

W słowach „ufam Tobie” ważne jest – komu ufam: Temu, którego miłość została zraniona przez ludzkie zło. obraz „Jezu, ufam Tobie” przedstawia Jezusa, który w dniu zmartwychwstania ukazuje się apostołom zamkniętym w wieczerniku i ustanawia sakrament pojednania. Zatem współczesny kult Bożego Miłosierdzia nie sprowadza się do prywatnego przeżycia duchowego jakiejś skromnej zakonnicy, ale jakby z nową mocą i przenikliwością ukazuje znak pojednania z Bogiem, który od zawsze był obecny w Kościele. W słowach „ufam Tobie” ważne jest – komu ufam: Temu, którego miłość została zraniona przez ludzkie zło. Miłosierdzie jest miłością objawiającą się w świecie, w którym jest zło. To zatem nie jakiś abstrakcyjny atrybut boskiej Istoty, lecz sposób obecności Boga w świecie, w którym zło bardzo realnie objawia swoją obecność. Zło nie jest ostatnim słowem – ostatnim słowem jest miłosierdzie. Jezus przyjmuje wszystko to, co niesie z sobą kondycja człowieka. „Stał się do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu” – jak to podsumowuje List do Hebrajczyków. Ma udział w najgłębszej samotności człowieka, którą jest umieranie. Ojcowie Kościoła piszą, że umierając, Jezus zstąpił do piekieł (o czym często nie pamiętamy). Jezus zstępuje do piekieł po to, aby przynieść miłosierdzie najbardziej na nie oczekującym. Nie ma zatem miejsca, gdzie nie docierałoby Boże miłosierdzie. Na tym polega paradoks Krzyża. Doznawszy miłosierdzia, dzielę się nim z innymi, gdyż na tym polega logika miłosierdzia: dług wobec Boga spłacam wobec człowieka. Wtedy odzyskuję wiarę w to, że zimne okrucieństwo świata nie jest ostateczną rzeczywistością relacji międzyludzkich. Że tworzenie dobra jest możliwe w świecie, w którym jest realne zło. A to jest uniwersalne doświadczenie. Apostolski Ruch Bożego Miłosierdzia jest jednym z najbardziej dynamicznie rozwijających się dzieł w Kościele. Tworzą go stare i nowe zgromadzenia podejmujące zadania przekazane przez Pana Jezusa Siostrze Faustynie, instytuty świeckie, różne stowarzyszenia, bractwa, wspólnoty, apostolaty i wierni podejmujący to dzieło poza zorganizowanymi grupami. Różne są formy realizacji charyzmatu Siostry Faustyny, poczynając od wspólnot czcicieli Miłosierdzia Bożego działających przy parafiach, o charakterze modlitewno-charytatywnym, poprzez stowarzyszenia o profilach działalności (nastawionych na spełnianie konkretnych dzieł miłosierdzia, głoszenie orędzia Miłosierdzia słowem, modlitwę lub formację), zgromadzenia czynne, które – jak pisała Siostra Faustyna – łączą modlitwę z uczynnością miłosierdzia i w ten sposób uobecniają w świecie tajemnicę miłości miłosiernej Boga, aż po klasztory kontemplacyjne i życie pustelnicze. Ruch ten na wszystkie możliwe sposoby niesie światu krzepiące ludzkiego ducha orędzie Miłosierdzia, uobecnia miłosierną miłość Boga wobec każdego człowieka świadectwem życia, czynem, słowem i modlitwą. Nic tak nie jest potrzebne człowiekowi jak miłosierdzie Boże – powiedział Jan Paweł II w Sanktuarium w Łagiewnikach w 1997 roku, dlatego tak bardzo potrzeba dziś w Kościele i w świecie świadków tej tajemnicy naszej wiary, apostołów miłosiernej miłości Boga.

Kto może należeć do Stowarzyszenia „Faustinum”:

  • Do stowarzyszenia „Faustinum” mogą należeć: kapłani, osoby konsekrowane i świeckie, które chcą włączyć się w dzieło miłosierdzia św. Siostry Faustyny, czyli głosić światu orędzie Miłosierdzia (czynem, słowem i modlitwą) oraz dążyć do chrześcijańskiej doskonałości przez ufność wobec Pana Boga i miłosierdzie względem bliźnich. Osoba wpisująca się do stowarzyszenia „Faustinum” jest wolontariuszem.
  • Może nim być także osoba niepełnoletnia, ale zdolna do wypełniania zobowiązań:
    Poznawanie Boga w tajemnicy Jego Miłosierdzia i odpowiadanie na Jego uprzedzającą miłość postawą ufności, czyli pełnienia Jego woli zawartej w przykazaniach, obowiązkach stanu czy rozpoznanych natchnieniach Ducha Świętego. Odmawianie koronki do Miłosierdzia Bożego (niekoniecznie każdego dnia). Spełnianie w ciągu dnia chociaż jednego aktu miłosierdzia wobec bliźnich z miłości do Jezusa przez czyn, słowo lub modlitwę. Po roku wolontariatu można ubiegać się o członkostwo lub pozostać w Stowarzyszeniu w charakterze wolontariusza.
  • Członkowie mają obowiązek regularnego korzystania z sakramentów świętych, odbywania formacji prowadzonej w Stowarzyszeniu (indywidualnie lub we wspólnocie), troski o rozwijanie w sobie postawy zaufania wobec Pana Boga i miłosierdzia względem bliźnich (spełniania w ciągu dnia choć jednego aktu miłosierdzia), praktykowania form kultu Miłosierdzia przekazanych przez św. Siostrę Faustynę (codziennego odmawiania koronki do Miłosierdzia Bożego, czci obrazu Jezusa Miłosiernego, obchodzenia święta Miłosierdzia i praktykowania modlitwy w godzinie Miłosierdzia), a także przestrzegania statutu i uchwał Stowarzyszenia.

Red.