Człowiek niebezpiecznie chory potrzebuje szczególnej łaski Bożej, aby pod wpływem lęku nie upadł na duchu i podlegając pokusom nie zachwiał się w wierze. Dlatego Chrystus w sakramencie namaszczenia daje swoim wiernym, dotkniętym chorobą, potężną pomoc i obronę. „Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości” (KKK 1514).

Kiedy można przyjąć sakrament chorych:

  • przed poważną operacją;
  • w podeszłym wieku;
  • w poważnej chorobie (nie jest nią np. przeziębienie czy ból zęba);
  • chorym, którzy utracili przytomność jeśliby sobie tego życzyli, gdyby byli przytomni.

Chorzy obłożnie, długoterminowo czy trwale mogą przyjąć sakrament chorych więcej niż jeden raz wtedy, kiedy następuje pogorszenie stanu zdrowia. Przed namaszczeniem należy przystąpić do spowiedzi. Wszystkich sakramentów udziela się wyłącznie ludziom żyjącym – zatem s.ch. nie udziela się osobom zmarłym. W domu chorego należy przygotować: biały obrus, świecę, krzyż, wodę święconą, watę. W obrzędzie tym powinni uczestniczyć wszyscy domownicy. Ktokolwiek znajdzie się w szpitalu – ma możność przyjęcia sakramentu chorych od kapelanów szpitalnych, którzy wydają stosowne zaświadczenie o udzieleniu tego sakramentu. W naszej parafii odwiedzamy chorych, samotnych z Najświętszym Sakramentem w każdą I sobotę miesiąca od godz. 9.00.

Adresy chorych można zgłaszać telefonicznie (klasztor: /013/ 463 23 52) bądź w zakrystii kościoła. Na każde wezwanie kapłani naszej parafii gotowi są udać się do osoby chorej.